Chapter One

Short Film Coming
THE ORIGIN
Chapter One

( school )

Ann : Mia, kapag napanood mo yung cancer awareness video namin magugulat ka … Mia huy!
Mia : (may tinitignan) … huh!?
Ann : sinong tinitignan mo?
Mia : … wala
Ann : …
Mia : okey … yun o
Ann : sino!?
Mia : nakikita mo yung naka-blue?
Ann : oo baket?
Mia : hindi yon, yung kausap niya
(close-up kay Paul)
Ann : ..! si Paul? ew!
Mia : hay—, kung maging kame, magkakaroon kami ng twenty-one na anak, twenty-two! kasi yung huli kambal pangalan, Adika at Geisha
Ann : (nag-powder) bahala ka
Mia : … (tingin ulit kay Paul)

( showing a video )
Female Host : bukas na pala yung infusion na gagawin sayo … alam mo ba kung anong ibig sabihin non?
Little Boy : (in bed) … (nodding no)
Female Host : gagaling ka na! I’m sure makakapaglaro ka na ulit kasama ng mga kaibigan mo
Little Boy : Mama, totoo po ba yon?
Mother : (nodding yes … napapaluha)
Little Boy : makakapaglaro na ulit kami nila R-Jay at Kuya Larsen Mama … magaling kasi sa takbuhan si R-Jay, kaya paggaling ko, tatalunin ko siya
Mother : (nodding yes)
Little Boy : Mama, don’t cry na … gagaling naman po ako eh
Mother : hindi anak, (wiping cheeks) Mommy isn’t crying

( in Auditorium )
Ann : (tumabi kay Mia) … ano nang nangyayare?
Mia : huh? eto … yung bata, batang-bata pa lang, may lukemia na

( showing the video again )
Mother : (crying)
(back to them)

Ann : ano ba yan, ang lulungkot naman ng mga ginawa nila
Mia : hello? Cancer Awareness ang mga video kaya … papanong hindi magiging malungkot ang mga yan … isa pa, halos lahat, namamatay yata
Ann : well, nabo-bore ako (nag-powder)
Mia : … Ann?
Ann : baket?
Mia : nininerbyos ako … sa tingin mo, itutuloy ko pa kaya mamaya?
Ann : well—, sa pagkakakilala ko kay Paul, naa-appreciate niya yung mga taong may effort … isa pa, wala namang mawawala sayo, except yung kahihiyan na matatanggap mo sa harap ng buong school kung itutuloy mo
Mia : …
Ann : hay salamat, eto na yung amin … manood ka

( blackscreen )

CANCER AWARENESS

(inside of a studio)

Ann : Cancer, nakamamatay na sakit … mahirap man aminin pero kakaunti lamang na tao ang nakakalagpas sa ganitong kalalang sakit
( edit screen )
Ann’s voice : walang pinipili ang cancer, iba-iba ang inaatake nito … bata, matanda … babae, lalake … maski ang sa tingin mo ang pinakamalusog na tao sa pamilya mo

( in front of a hospital )
Ann : nandito po ako ngayon sa tapat ng ospital at makapapanayaman natin at makakasama, si Nelson para gabayan tayo sa misyon nating gagawin … Nelson
Nelson : (may hawak na gin) oo, at tama ang pagpili nyo sa akin sa, sa mga to (tungga sa bote sabay halik sa lips ni Ann)
Ann : umph! (nagulat then nagpunas ng labi)
Nelson : (tungga sa bote) nurse ako, nurse ako doon! sa ospital na yan … akong bahala sayo (tungga uli)
Woman’s voice : Nelson! bayaran mo na utang mo!
Nelson : ..! tumahimik ka! babayaran din kita! (tungga)
Woman’s voice : hindi pa bayad yang alak mo! demonyo ka!
Nelson : tumahimik ka sabe! uupakan na kita eh!

( other location )
( gilid ng ospital )

Ann : sigurado ka? dito ang daan?
Nelson : oo sabe, ang kulit! (tungga)
Ann : …
Nelson : yun! yun na siya!
( showing pulubi na madungis na madungis at sumisinghot ng rugby )
Nelson : eto, eto, malapit natong mamatay
Paul : anong nangyayare?
Nelson : malapit natong mamatay sigurado ako (tungga)
Ann : (kausap sa camera) mga kaibigan, isang kaluluwang may taning na ang buhay … dito po makikita
Paul : ang bango mo ha (inamoy si Ann)
Ann : (smiled) … ah, salamat … so anong pakiramdam nang may taning na ang buhay?
Paul : huh? anong pinagsasasabi mo?
Ann : malungkot ka bang alam mong mamamatay ka na?
Paul : ano!? hindi pa ko mamamatay (singhot ng rugby)
Nelson : (itinapon yung rugby) hoy! (iginitgit sa pader si Paul) wag mo nang itangging mamamatay ka na, iniinit mo ulo ko eh, gusto mong basagin ko mukha mo! ha!
Paul : eh sa hindi pa nga ako mamamatay, anong gusto mong …
Nelson : (sinampal agad si Paul) aminin mo na!!!
Paul : hindi pa ko mamamatay!!!
Nelson : (binasag yung boteng hawak sa pader then itinutok sa mukha ni Paul) gusto mong patayin na kita ngayon! ha!!!
Paul : okey okey, may taning na ang buhay ko … lintik na buhay to oh, wala na bang mas lalala pa sa araw nato? (dinampot yung rugby sabay singhot)
Ann : (kausap sa camera) ang mga katulad niya na may taning na ang buhay ay hindi dapat nating kaawaan, kundi, iparamdam natin sa kanila na may kabuluhan pa ang kanilang mga nalalabing mga araw … (kausap kay Paul) maswerte ka at napili ka para sa programa naming paligayahin ang mga kaso mo
Paul : may pagkain ba?
Ann : (nodding yes)
( paalis na sana sila pero may tumutok ng baril sa kanila )
Holdaper : holdap to! taas ang mga kamay! taas!
Everybody : (itinaas ang mga kamay)
Holdaper : ikaw! (si Ann) pera o puri!? akina yan! (inaagaw bag ni Ann)
Ann : wag to, may mga importanteng …
Holdaper : akina sabe! pera o puri! ha!? ano!!!
Ann : p-p-pera (binigay na yung handbag)
Holdaper : hoy! ikaw rin! (tinutukan ng baril yung camera man)
Nelson : … (binigay na lang yung wallet niya rin)
Holdaper : ikaw? (si Paul)
Paul : … pero wala akong pera

(later)
(nire-rape na si Paul sa tabi)

Paul’s voice : aah—–!!!
(nagpo-poker lang sina Ann at Nelson sa sahig)
(nakakalat mga damit ni Paul)
Paul’s voice : aah—–!!! aah—-!!! … tama na!!! tama na!!! … kailan ka ba matatapos!?
Holdaper’s voice : tumahimik ka!

Nelson : (may lipstick na sa mukha) … ha! (tawa) … panalo, four aces (nilapag cards) … sa wakas nanalo rin, whoo! (kinukuha yung lipstick)
Ann : ops! bago mo kunin yan, (nilapag cards) straight flash

Paul’s voice : aah—-!!! ang sakit na!!! aah—-!!! tama na! tama na po kuya!
Holdaper’s voice : tanggalin mo rin to!

Nelson : ano!? impusible! nandadaya ka yata eh! gusto mo upakan din kita!
Ann : anong nandadaya, hello? nagkataong straight flash baraha ko ngayon (inihahanda na yung lipstick)
Nelson : bwiset! (sinipa yung mga cards)
Ann : o eto na
Nelson : teka … tapos na yata sila … tumatakbo na yung holdaper
Ann : ..?
( tapos tumayo na sila at lumapit kay Paul na medyo katabi lang )
Paul : … (nakaupo, nakatakip ng maiksing lumang tela at hubad lahat)
Ann : ano, okey ka lang?
Paul : … (lumuluha) ni-rape ako hindi man lang kayo humingi ng tulong
Nelson : … (tinuwad si Paul tapos tinignan yung puwet)
Paul : ah, ang saket
Nelson : pare, nagdudugo
Paul : (hinawakan yung puwet niya, puro dugo yung kamay niya … nangiyak)
Ann : okey lang yan, sa buhay, nare-rape ka talaga minsan
Nelson : ako nga sa elevator
Ann : ikaw rin? ako rin eh, sa elevator
Paul : ’sob’ talaga? na-rape ka na?
Ann : actually no, hindi nangyare yon
Nelson : ako rin hindi pa

— end of Chapter One —